دوستی با هرکه کردم بلبل نیرنگ بود                ظاهرش اهل خلوص و باطنش صد رنگ بود

***

 دوستی با هرکه کردم، خصم مادرزاد شـد    آشیـان هر جا نمودم، لانه صیـاد شد
آن رفیقی را که با صد خون دل پروردمش    عاقبت خنجر کشید و بر سرم جلاد شد

 ***

رفیق بی وفا را کم‌تر از دشمن نمی‌دانم    شوم قربان آن دشمن که بویی از وفا دارد

***