یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم

تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

***

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز

من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

***

خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام

جرمم این است که صاحبدل و صاحب نظرم

***

منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی

هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم

***

پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت

پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم

***

عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر

عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم

***

هنرم کاش گره بند زر و سیمم بود

که به بازار تو کاری نگشود از هنرم

***

سیزده را همه عالم به در آیند از شهر

من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم

***

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم

گاهی از کوچه  معشوقه‌ی خود می گذرم

***

تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس

خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم

***

از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر

شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

***

خون دل موج زند در جگرم چون یاقوت

شهریارا چه کنم لعلم و والا گهرم