یادت نرود با دلم از کینه چه گفتی

کینه

یادت نرود با دلم از کینه چه گفتی
زیر لب از آن کینه دیرینه چه گفتی؟

این دست وفا بود، نه دست طلب از دوست
اما تو، به این دست پر از پینه چه گفتی؟

دل، اهل مکدر شدن از حرف کسی نیست
ای آه جگرسوز، به آیینه چه گفتی؟

از بوسه گلگون تو خون می‌چکد ای تیر
جان و جگرم سوخت، به این سینه چه گفتی؟

از رستم پیروز همین بس که بپرسند
از کشتن سهراب به تهمینه چه گفتی؟

فاضل نظری

برچسب‌ها: فاظل نظری , کینه , دل , آه , آه جگرسوز , جگر , آیینه , شعر , غزل معاصر , وفا , پینه , دیرینه , رستم , سهراب , تهمینه , ,

موضوعات مرتبط: ادبیات (شعر، داستان، حکایت و...) , فاضل نظری , ,

امتياز مطلب : 0

تعداد امتيازدهندگان : 0

مجموع امتياز : 0

دوبیتی های باباطاهر

دو شنبه 8 شهريور 1395 ساعت | بازديد : 330 | نويسنده : رامین | ( نظرات )

دلا از دست تنهایی به جونم
ز آه و ناله خود در فغونم
شبان تار از درد جدایی
کره فریاد، مغز استخونم

عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمونده روشنایی
گرفتارم به دام غربت و درد
نه یار و همدمی، نه آشنایی

غم عشقت بیابان پرورم کرد
هوای بخت، بی بال و پرم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری
صبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد

فلک کی بشنوه آه و فغونم
به هر گردش زنه آتش به جونم
یک عمری بگذرونم با غم و درد
به کام دل نگرده آسمونم